Benim hayatımda hiç bir şey hiç bir zaman kolay olmadı öyle.. 
Hep mücadele etmek zorunda kaldım... 
Sevdiğim sevdiklerim yada sevenlerim için... 
Yaşamak için... Yalnızda devam edebilmek için... 
Yarım kalsam da çoğu zaman hiç vazgeçmedim... 
Bunun için yüreğim nasırlaştı yüzüm duvarlaştı... Duygularımı belli edemez oldum... Yada duygu nedir bilmez Acımasız görüldüm hatta bazen Katı Birazda soyutlamış kendini... Ama bilmediler içimi..
içim hala kırılgan benim... Hala var gözyaşlarım...
Öyle dışımdan bilmediğiniz içime akan gözyaşlarım..
Öyle gördüğünüz gibi değilim..
Ağlayan bir çocuk var halen içimde..
Her ne kadar gülsem de....


YÜREKTEN DAMLALAR


0 yorum:

Yorum Gönder